O co chodzi?

Technologia druku stałoatramentowego (ang. - solid ink) pojawiła się w 1991 r. w drukarkach Xerox. Jako materiał barwiący zastosowano atrament w postaci małych polimerowych kostek w podstawowych kolorach: Black, Cyan, Magenta, Yellow. W trakcie pracy urządzenia kostki są podgrzewane tak, aby atrament w głowicy drukującej był utrzymywany w półpłynnej postaci.

Szeroka głowica nanosi metodą natryskową krople atramentu na rozgrzany wałek, tworząc na nim pełny, gotowy do przeniesienia na papier obraz wydruku. Proces transportowania obrazu na arkusz bądź inny nośnik odbywa się w jednym przebiegu papieru, co zasadniczo skraca czas trwania wydruku. Przykładowo, prędkość druku w kolorze wynosi ok. 16 str./min. Ostatnim etapem jest wygładzenie warstwy półpłynnego atramentu przez specjalny wałek.

(Prawie) same zalety

Wyższość druku stałoatramentowego nad pozostałymi technologiami wynika m.in. specyficznej, półpłynnej konsystencji podgrzanego atramentu. Dzięki niej krople są stabilne, nie rozpływają się, nie zlewają ze sobą i nie wsiąkają w papier (uwaga, większa podatność na zadrapanie).

Daje to możliwość sporządzania wydruków na bardzo szerokiej gamie nośników, przy czym jakość pozostaje bez zmian, a barwy są żywe i intensywne. Atrament umieszczany jest precyzyjnie, we właściwych punktach, zapewniając stabilność koloru i zapobiegając jego przesuwaniu się, co nierzadko występuje w przypadku wydruków laserowych.

Zaletą urządzeń w technologii stałoatramentowej jest standardowo już montowany duplekser oraz krótka droga podawania papieru, co minimalizuje ryzyko jego zacięcia.

Dzięki niewielkiej ilości materiałów eksploatacyjnych urządzenia tego typu cechuje bardzo niski stopień usterkowości. Podczas, gdy w innych drukarkach są to: tonery, bęben światłoczuły, fuser, rolki lub pasy transportujące, technologia stałoatramentowa pozwala ograniczyć je do czterech kostek barwiących i wałka olejącego. Z tego też powodu drukarki stałoatramentowe są bardziej przyjazne dla środowiska naturalnego.

Podczas pracy nie wydzielają ponadto ozonu, który jest wyczuwalny w przypadku drukowania na drukarkach laserowych.

Zainstalowanie kostek atramentowych nie powinno budzić obaw użytkownika, ponieważ każdy kolor ma swój unikalny kształt, a to znacznie ułatwia ich wymianę i umieszczenie w odpowienim miejscu. Co ciekawe, kostki można dokładać także w trakcie pracy drukarki. Poszczególne kolory można dokupić w zestawach liczących po trzy kostki, które wystarczają na 3400 stron.

Niestety każde wyłączenie drukarki stałoatramentowej powoduje, że atrament zastyga w głowicy, a ponieważ ponowne uruchomienie urządzenia wywołuje automatycznie czyszczenie, w praktyce oznacza to odessanie i utratę cząstek atramentu z głowicy (ok. 1/16 kostki). W tej sytuacji byłoby najlepiej, gdyby drukarka pracowała cały czas.

Atramentówki czy laserówki?

Drukarki stałoatramentowe prezentowane są czasem w kategorii drukarek laserowych, co jest czystym zabiegiem marketingowym, mającym na celu pozyskanie klientów zainteresowanych właśnie zakupem laserówki. W rzeczywistości łączą one cechy zarówno technologii atramentowej (natryskiwanie kropli roztopionego atramentu) z technologią laserową (przenoszenie obrazu za pośrednictwem wałka).

Ze względu na cenę zakupu, drukarki i wielofunkcyjne urządzenia stałoatramentowe nie trafią raczej do domów i mieszkań.
Polecane są szczególnie do małej poligrafii i agencji reklamowych, a także biur, w których drukuje się dużo kolorowych dokumentów.